هتل نیلوفر

من میخواستم خاطرات پادگان آموزشیم رو داستان وار بنیویسم ولی بعد دیدم که بهتره یه کار دیگه انجام بدم.توی همون پادگان ... من یه هم خدمتی داشتم که بچه ی یکی از روستا های اطراف اصفهان بود. ولی به طرز عجیبی استعداد شعر گفتن داشت به طوری که اومده بود و تمام بیوگرافی آموزشی و فرماندهان گردان ها و پادگان و تموم بلاهایی که به سرمون اورده بودن و حتی اتفاقات و رفاه و آسایش  قبل از خدمت رو به شعر دراورده بود.شعرش به حدی جالب بود که  حتی وقتی اومد و شعرشو توی صبحگاه عمومی خوند . . . فرمانده ی پادگان بهش یک هفته مرخصی تشویقی داد.من هم موقعی که داشتم همراه بقیه از پادگان ترخیص می شدم رفتم و شعرشوازش گرفتم.حالا خودتون بخونید و قضاوت کنید.البته اگه میخواید راحت بخونید باید شمرده . . . شمرده و آرام بخونید.منم اون قسمت هایی از شعر رو که به راهنمایی نیازداره رو به صورت پاورقی براتون مینویسم. اسم شعرش هم هست هتل نیلوفر۱.

این شما و اینم شعر مستند هم خدمتیه ما . . . 

  

                                                   

                                        هتل نیلو فر  

 

 

  • شروع  میکنم  خاطراتم  با  نام  الله             که  یاری  دهد  مرا  تا  آخر  راه 
  • مینویسم  یادگاری ت  بماند  روزگاری           گر نباشم روزگاری این بماند یادگاری 
  • شبی  بود  و  من در  خواب  غفلت              که تا بیدار  گشتم شد  وقت  خدمت 
  • خبر   آمد   کنون وقت  نظام  است               که دوران شخصی گری دیگر تمام است 
  • تو در دوران شخص  هرچه   باشی              چه  لات  و  دخترباز   یا  که  ناشی 
  • تمام شد تو کنون  سرباز  هستی               که در سربازی تمام شد روز  مستی 
  • ندانستی  تو  قدر  آسایشت را                   حرام شدتو از دست دادی آرامشت را 
  • بیاد  داری  که تا دیروز  و   پریروز                  تو خواب خواب بودی تا نیمه ی روز 
  • که می آمد مادرت با  ناز  بسیار                  که  تا  از خواب  نازت  گردی  بیدار 
  • بمیرد آن  که  خدمت  را  بنا  کرد                 ستم بر  ما  نکرد  بر مادران  کرد 
  • بیا باد صبا از راه یاری. . . برو خانه               که مادر دل پر است از بی قراری 
  • بگو مادر غم مخور دنیا همین است             که تقدیر جوانان این چنین است 
  • بمیرد  آنکه  غربت  را  بنا  کرد                     تو را از من . . . .مرا از تو جدا کرد 
  • که در غربت بنهم قدرت ای جان                  که جان در کف گزارم سهل و آسان 
  • ببوسم  خاک  پای  مادرم  را                      که جمع میکرد رختخواب پهن من را 
  • کنون باید بیدار شوم در نیمه شب               که سخت است اینکارچون حالت تب   
  • میکنم آنکادر من تخت خود را                      بپوشم پیراهن و  پوتین  خود  را  
  • گذارم من کلاه خویش بر سر                       که با فرم نظامی خارج شوم از در  
  • لباس فرم ما سبز رنگ باشد                       که با گنبد سبز رسول همرنگ باشد 
  • لباس سر بازی فانوسخه دارد                      دل  سر باز  هزاران  غصه  دارد 
  • بگیریم هر کدام از ما  سلاحی                     سپس بر صف شویم در آن نواحی 
  • همه روان خواهیم گشت سوی میدان           بدو رو ...صف به صف...با ریتم و آواز 
  • به قدرت بر زمین ما پای کوبیم                     به  نعره  بر  فلک  این  را  بگوییم ... 
  • صف به صف... منتظر ایستاده اییم               سربه سر ...عشق و شورو اراده ایم 
  • ما  همه  پیروان  ولایتیم   . . .                     ما  همه  عاشقان  شهادتیم . . . 
  • در نبردی  با دشمن زبون  . . .                     می کشیم  دشمنان را به خاک و خون
  • جان فدامیکنیم در ره امام . . .                     بر   تو  ای  رهبر  مهربان  سلااااام . .۱
  • بباید  تا  رژه  رویم  به  آهنگ                       که خیلی خوب گیریم ازدست سرهنگ 
  • اگر سرهنگ۲ به ما خیلی خوب نمیداد           همه  تنبیه  میشدیم  با داد و فریاد! 
  • دلا  فریاد  بیگی ۳نیست توهین                    که این عشق است و نیست نفرت و کین 
  • ز بیگی هرچه گویم کم گفته ام من              همین بس که مردیست زیبا و کوه تن 
  • او چو شمعی باشدوپروانه ایم ما                  همه  سربازیم  و  او  فرمانده ی  ما 
  • به گردان عاشورا و گروهان ایمان۴                  به  شهر  کرمانشاه  و  غرب  ایران 
  • به اینجا آمدیم در هجدهم ماه                     پریشان  خاطر  و  با  ناله  و  آه 
  • کسی یار  و  مدد  کاری  ندارد                    کسی دلسوز و غمخواری ندارد 
  • همه سر در گریبان در فکر باشند                 به  فکر  خدمت  و  آینده  باشند 
  • که بیست ماه در خدمت دولت بباید             چه بر سر ما آید خدا داند ...خدا داند 
  • چرا مادر مرا بیست ساله کردی                  میون  پادگان  آواره  کردی . . . 
  • ابتدا ما را در نقطه ای جمع کردن                برای انجام هر کاری کسی را مامور کردن۵  
  • که هر کسی شد مسئول جایی                 من و قند علی شدیم مسئول چایی 
  • به ما تحویل دادند  یک  سماور                    که این دو ماه بود ما را یار و یاور   
  • نوشتم نامه ایی با برگ چایی                   که پا  مرغی  میروم  مادر  کجایی 
  • به اینجا آمدیم در  ماه  رمضان                   به گردان عاشورا . . .گروهان ایمان 
  • به سر بازی و نظام  و  خدمت                   همه پاتک زدیم در این ماه مبارک 
  • که این یک ماه را همچون مسافر               پی خورن و خوابیدن بودیم هی و حاضر۶ 
  • که فرماندهان کاری به کار ما ندارن            همه  گویند  سر بازان  روزه  دارند 
  • کجا و کی روزه گیرند این جوانان                که دوران روزه داری آمد  به  پایان 
  • اگر خوانند نماز آن هم به اجبار !                که حاضر باشند همه در لیست آمار۷ 
  • به یاد دارم شبی بعد از صرف افطار           جزء اندکی به مسجدنرفتندبرای این کار 
  • نوشتن  اسم  آنها  را  به  آمار                 که  کافر  از  مسلمان  شد  پدیدار 
  • بیامد  فرمانده  با  خشم   بسیار              تا  کند غایبان را از خواب بیدار  
  • سپس هر گروهان را به صف کرد               شروع  بر  تنبیه  و  آزارشان  کرد 
  • پس از یک ساعت با منت فراوان               تمام کرد و ببخشید ما را جناب سروان 
  • برای نماز صبح فردا تمام گردان                 برفتند به مسجد با صف و نظم فراوان 
  • ببین  با  تنبیه  و  زور  و  بازو                    به حرف آید طوطی و شیران به زانو 
  • در  این  ماه  پر  خیر  و  برکت                  به کل خوابیدیم و  کردیم  استراحت۸
  • خدا خواست و تقدیرماهمین بود              که این یک ماه آموزش ما اینچنین بود  
  • در اول  رژه  تا  یازده  بامداد                    به بعدش آموزش در کلاس درس استاد 
  • تمام استادان ما از بهترین بود                 که  درس  و  نامشان  این چنین بود 
  • جناب سر حدی فرمانده گردان۹                همان که هیبتش چون  شیر غرررران 
  • ندیدم خنده بر لبانش هیچ گاه                که آرزو به دل و در حسرتش ماندم دو ماه 
  • به ماآموزش میدادنظم و احترام را           که تا فهمیم  فرق شخصی و نظام را 
  • جناب بیگی بود فرمانده گروهان             قوی  هیکل  و  جذاب و  چو شاهان 
  • که فرماندگی و ریاست لایق اوست        کلاس درسش رزم انفرادی باشد ای دوست 
  • به ما میداد پند و اندرز در همه وقت         که تا سربازان شوند در زندگی پر  ز  دقت 
  • جناب میرزا خانی۱۰محبوب دلهاست       که  او  استاد  درس  اسلحه هاست 
  • به ظاهر فردی خشمگین است               که  در باطن  فردی  نازنین  است 
  • همیشه او بود در حال شوخی و طنز       که تا از یاد بریم خستگی و درد و نفرت 
  • جناب رفیع زاده۱۱ مردی متین  است       کلاس درسش جنگ های نوین است 
  • بزرگی و وقار ... گذشت و  رشادت           خدا  یکجا  به  او  داده  امانت 
  • نشان سرهنگی در شان او است            که اغراق نیست اگر گویم بهترین است 
  • به یاد دارم کلاس های درس او را             که با  قرآن  شروع  میکرد  گفتگو  را 
  • به مامی گفت بخوانید آیات قرآن              سپس فکر و تامل کنید در  معنی آن 
  • که  قرآن  کتاب  سازندگی  است              همه آیاتش  چاره  ساز زندگی است 
  • خداوندا  قسم  به  این  کتابت                  همیشه  کن  از  این  چهار تن حمایت 
  • بگویم  حرف هایی  از  دو  میدان               یکی میدان تیر و دوم میدان صبحگاهان 
  • شرو عش میکنم با میدان صبحگاه             که این میدان میدان جنگ است و رزمگاه 
  • جناب رفیع زاده۱۲باشد فرمانده میدان           که با دستور او بر صف شود هر گروهان 
  • جناب علی پور فرمانده پادگان است           که  فردی  منطقی  و  مهربان  است 
  • بود  غمخوار  و  دلسوز  سر باز                 بباشد  مونس  و  یاور  و  محرم  راز  
  • شروع می شد مراسم با ذکر قرآن             که در این لحظه خبر دار است کل میدان    
  • پس از قران پیش فنگ میگشت میدان        که پرچم بالا رفت و خواندیم سرود ایران 
  • همین که فرمان پافنگ صادرمی گشت       به سرعت سلاح ها بر زمین پایدار میگشت  
  • پس  از  آن  فرمانده ی  با  ابهت               به جایگاه می آمد و شروع مکرد به صحبت 
  • چو صحبت های ایشان تمام میگشت        پس  از  آن  فرمان رژه  صادر  می گشت 
  • همه فرماندهان سعیشان بر این است       که  گویند  واحد  ما  بهترین  است 
  • رقابت میکنند همه با نظم و فر هنگ          که تشویقی بگیرند از دست سر هنگ 
  • چه زیبا و با شکوه است این مراسم          گویی قدرت کل نظام است این مراسم 
  • صدای تبل و موزیک. . .با ضربه ی پا           هماهنگ  میشد  و  ترسان  و  زیبا 
  • لرزه بردل می افتادواشک میامدزچشمان    چون می آمد هر گروهان با رجز خوان 
  • تمام می گشت این مراسم به هر حال       یکی غمگین بود و یکی شاد و خوشحال  
  • کنون  نوبت  میدان  توپ  و  تیر  شد۱۳      دل  من  از  همین  جا  پیر  پیر  شد 
  • یکی می گفت عشق من کلاش است       ولیکن سلاح های اینجا آش و لاش است 
  • بود سیبل هاچون سلاح ها درب وداغان     که خیلی افتضاح است محیط کل میدان 
  • تصور  کن  تو  در  این میدان بخواهی         به سیبل شلیک کنی روی نقطه ی سیاهی 
  • بسی سخت و دشوار است این کار           که  باید  تکرار  کرد   آن  را  چها ر بار 
  • که این چهاربار اگر نمره ی با ارزش نگیری   رفوزه خواهی شد و تجدید آموزش بگیری۱۴ 
  • ولی به ما می گفتند سربازان قدیمی        که تجدیدآموزش کشک است ای یار صمیمی
  • به  هر  حال  تمام  شد  کل این مراحل       کنون  من  هستم  یک  تیر انداز  کامل 
  • در این روزها آموزش ما دیگر تمام است      ولیکن حرف های من هنوزم نا تمام  است  
  • کنون باید ترک کنیم این گردان و گرهان       همه راهی شویم از این شهر و استان 
  • دلم تنگ است...دلم تنگ است...دلم تنگ   دلم  تنگ است  برای  پادگان  تنگ 
  • دلم تنگ است برای بچه های این گروهان    دلم تنگ است برای آسایشگاه ایمان 
  • دلم تنگ است برای پند و اندرز های بیگی   برای حرف ها و درد و دلهای میرزاخوانی
  • دلم تنگ است برای گشتی های شبانه      دلم تنگ است برای درد دل های بی بهانه 
  • دلم تنگ است برای مرخصیهای جمعی       برای  دیر آمدن  و  تنبیه های دسته جمعی 
  • دلم تنگ است برای بچه های کل گروهان    برای  ساختمان  و  محیط  کل  گردان  
  • تمام  بچه های  این  گرو هان                    یکا یک  آمدند  از  هر  جای  ایران 
  • ساوه ... اراک ... و  اصفهان                       همدان ... کرمانشاه ... و تهران 
  • به  اینجا  آمدیم   با  سختی راهی             که  آموزش  ببینیم  با  هم  دو  ماهی  
  • خداوندا  به  حق  کتاب  قرآن                     سلامت نگه دار بچه های این گروهان 
  • دلم تنگ است ولی صد حیف از جدایی       جدایی ... جدایی درد بی درمان جایی 
  • مرا  یک  دل  از خوبان  جدا  نیست             ولی صد حیف که خوبان را وفا نیست 
  • به خوبان دل سپردن کار سهل است           ز  خوبان  دل  بریدن  کار  ما  نیست 
  • تمام  گشت  خاطراتم  بار  خدایا                خدایا .... هزاران بار شکرت خدایا 

                                                         

                                                 پایان